„Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz"

Popsułam się. To było do przewidzenia, bo wiadomo, że coś co jest niewyleczone prędzej czy później da znać o sobie. Ja się pytam tylko-czemu prędzej??

Dobrze nam ze sobą:)

Zniknęłam z internetów na chwil parę:) I nie czuję zimnego oddechu na karku innych bloggerów, którym statystyki rosną a moje dziwnie uczepiły się jednej liczby... Blog to blog a prawdziwe życie toczy się tuż pod nosem:) Co u nas?

O trudnej nauce bycia szczęśliwym...

Większość ludzi uzależnia swoje szczęście od sprzyjających okoliczności.
Są szczęśliwi z powodu:miłości, dobrej pracy, zdrowia itp.itd. No właśnie-są szczęśliwi z powodu.
To błąd. Trzeba się cieszyć pomimo wszystko, bez względu na okoliczności. To cholernie trudne. Ale szczęście nie jest proste. To nie jest coś, co dostajemy w pakiecie np. ze zdrowiem. Możemy mieć rodzinę, zdrowie i pieniądze a jednocześnie cierpieć. Dlaczego? Bo szczęście to umiejętność.
Trzeba się go nauczyć.

Tą bitwę wygrałam!

Czasem wydaje mi się, że rodzicielstwo to nieustanna walka- ze sobą, z dzieckiem, ze zmęczeniem, z rutyną, ze złością... Ja jako matka walczę. Każdego dnia wstaję i walczę...Choć czasem mam ochotę machnąć ręką i odpuścić to przecież wiem, że nie mogę... Małe piwnozielone oczy patrzą..:)

Czy dobry człowiek jest frajerem?

źrodło

Gdy rzucę hasłem "dobry człowiek" to jakim go widzicie?Zajmijmy się najpierw wyglądem fizycznym. Czy jest to ktoś o sprężystym, umięśnionym i zdrowym ciele? Czy ów człowiek nosi czyste ubrania, czy są to ubrania markowe? Czy ten człowiek pachnie dobrymi perfumami i ma nienaganną fryzurę? Czy dobry człowiek jest atrakcyjny?? Czy ma rodzinę, przyjaciół, dobrze płatną i satysfakcjonującą go pracę?Czy wypada by dobry człowiek kochał seks i czerpał z niego przyjemność??

Zdziadziałam?

źródło

Chyba każdy z nas jako dziecko miał chwile, gdy będąc złym na rodzica z całym przekonaniem obiecał sobie w duchu "ja taki nie będę!". Mała Monika była szczególnie wściekła, gdy mama nie pozwalała samej chodzić do sklepu lub ciapać się w kałuży... I wściekła byłam, gdy już w listopadzie musiałam paradować w czapce albo gdy nie mogłam bawić się jej kosmetykami... A teraz???

Rozejrzyj się!

     Spacer z psem wokół osiedla. Jak zawsze patrzę w górę: 5 piętro, najwyższe w bloku.
Uchylony balkon i jest on.